Autorem artykułu jest Presmat2
Ogrody japońskie powstały jak sama nazwa wskazuje z Kraju Kwitnącej Wiśni. Ich styl ma odzwierciedlać dziką naturę i tworzyć miejsce do kontemplacji piękna świata.
Ogrody japońskie wywodzą się z ogrodów chińskich. Japończycy czerpali z nich i kształtowali, dostosowując elementy do swoich warunków. Działali według przysłowia stanowiącego bazę japońskiej sztuki zakładania ogrodów, które nakazuje, aby natury nie kopiować, lecz się od niej uczyć. Założeniem ogrodu japońskiego jest jak najstaranniejsze ukrycie czynnika ludzkiego w budowie ogrodu, ponieważ ma on przedstawiać dziką przyrodę. Odpoczynek właśnie w takich warunkach Japończycy cenią sobie najbardziej. Wyróżnia się dwa podstawowe typy ogrodów japońskich w pierwszym z nich mamy do czynienia z następującymi odniesieniami: morza to stawy, góry to kamienie całość uzupełnia roślinność. Każdy element ogrody niesie w sobie przesłanie i tak np. kamień symbolizuje niezmienność i trwałość przyrody, a sosna jest symbolem długowieczności. W drugim typie ogrodu mamy piasek, żwir, głazy te elementy odpowiednio symbolizują fale, wodę, wyspy. Wykorzystywane głazy powinny mieć taką samą fakturę i kolor. W roślinności zastosowanej w ogrodach japońskich przeważa kolor zielony. Między wszystkimi elementami i roślinami skomponowanymi z pieczołowitą starannością wytyczane są kręte ścieżki tak, aby każdy zakątek pięknego ogrodu był zawsze dobrze widoczny. Ogrody japońskie są bardzo trudne do zaprojektowania i wykonania ze względu na bardzo mocną, dbałość o każdy detal. Samo utrzymanie ogrodu nie nastręcza już wielkich trudności.
Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz